با اینکه تبریز «مهد چرم» است، اما این روزها صاحبان واحدهای تولیدی در این صنعت، از افزایش قیمت ارز، رکود صادرات و ممنوعیت برای واردات ماشین آلات جدید و نو سخن می‌گویند که ممکن است تهدیدی برای این صنعت در سال‌های آتی محسوب شود.
رئیس اتحادیه چرم سازان آذربایجان شرقی، در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: شیوع ویروس کرونا موجب کند شدن صادرات شده و از سوی دیگر قوانین تصویب شده از سوی بانک مرکزی نیز، سد راه صادرات است.
مسعود بنابیان با بیان اینکه عمده‌ترین مشکل موجود، تأمین شرایط بانک مرکزی برای صادرات است، ادامه داد: از سوی دیگر نباید از تأثیر شیوع ویروس کرونا بر بازارهای داخلی و خارجی هم غافل شد.
وی با اشاره به اینکه در طول یک سال گذشته بر اثر شیوع ویروس کرونا، پاساژها و مراکز خرید بسته شد، افزود: مختل شدن رفت و آمدهای بین شهری، تعطیلی مدارس و دانشگاه‌ها و عدم برگزاری مجالس و میهمانی‌ها نیز، ضربه جدی بر این صنعت وارد کرد.
بنابیان به افزایش قیمت ۱۰ تا ۲۰ درصدی قیمت پوست خام اشاره کرد و گفت: به طور میانگین هزینه مواد شیمیایی نسبت به سال‌های گذشته نیز دو برابر شده است.
رئیس اتحادیه چرم سازان استان بیان کرد: صادرات چرم اکثراً به کشورهای آسیای میانه، ارمنستان، آذربایجان، روسیه، گرجستان و ترکیه انجام می‌گرفت که البته چرم به‌صورت غیرمستقیم برای تهیه کفش به کشور افغانستان نیز صادر می‌شد و می‌توان گفت که صادرات به دو صورت چرم و کفش به کشورها انجام می‌گیرد.
کمبود نقدینگی و کاهش کیفیت پوست خام
وی افزود: مهم‌ترین مشکلات در این حوزه بازگشت طولانی سرمایه، کمبود نقدینگی، کاهش کیفیت ۴۰ درصدی پوست خام براثر بیماری‌های دامی، دسترسی به مواد اولیه و محدودیت واردات ماشین‌آلات چرم‌سازی است.
مهم‌ترین مشکلات در این حوزه بازگشت طولانی سرمایه، کمبود نقدینگی، کاهش کیفیت ۴۰ درصدی پوست خام بر اثر بیماری‌های دامی و دسترسی به مواد اولیه و محدودیت واردات ماشین آلات چرم سازی است
بنابیان گفت: محدودیت در واردات ماشین‌آلات چرم‌سازی موجب عدم دسترسی به تکنولوژی‌های روز دنیا و عدم توسعه شده است که امکان نوسازی و بازسازی را سلب کرده و این تهدید بزرگی برای از بین بردن صنعت چرم در آینده به شمار می‌رود.
رئیس اتحادیه چرم سازان استان بیان کرد: انتظار بر این است تا تمام قوانین در این حوزه را به سال ۱۳۹۰ بازگردانند چراکه شرایط و فضای کسب‌وکار در سال ۱۳۹۰ نسبت به دیگر سال‌ها بهتر بود.
وی از قطعی و افت ولتاژ برق و همچنین قطعی آب گلایه کرد و توضیح داد: محدودیت‌های کرونایی و تعطیلی مغازه‌ها و از سویی فشارهای مالیاتی دولت و قانون جدید چک از دیگر مشکلات این حوزه است و به همین دلیل می‌توان گفت زمانی که دولت ابزاری در برقراری عدالت برای اخذ مالیات ندارد تمام فشارها را بر واحدهای تولیدی وارد می‌کند.
بنابیان افزود: ۱۷۰ واحد تولیدی در استان آذربایجان شرقی وجود دارد که البته حدود ۸۰ درصد آن در تبریز واقع‌شده اما در حال حاضر انگیزه‌ای برای واحدهای تولیدی باقی نمانده است چراکه رفته‌رفته فشارهای وارده بر واحدهای تولیدی افزایش می‌یابد.
پاسخ دادن